Kuba Benedyczak

Od kilku lat trwa ingerowanie w książki, filmy i muzykę twórców z poprzednich epok, których sposób patrzenia na świat z dzisiejszego punktu widzenia jest obraźliwy dla kobiet, ludzi o innym kolorze skóry czy orientacji seksualnej.
Z kryminałów Agathy Christie usunięto osławione słowo „nigger", czyli czarnuch, przeredagowano też fragmenty, gdzie bohaterowie ujawniają rasowe uprzedzenia. Z powieściach Roalda Dahla usunięto setki wyrażeń uznawanych za obraźliwe, w tym określenie „gruby”. Z przygód Jamesa Bonda redaktorzy usunęli rasistowskie i seksistowskie słowa, a Monty Python walczył z wytwórnią filmową, aby w "Żywocie Briana" zachować scenę, gdzie jeden z bohaterów oznajmia, że chce być kobietą i zajść w ciążę.
Czy mamy do czynienia z cenzurą w krajach demokratycznych czy może w społeczeństwach wielokulturowych zabiegi te mają długofalowy sens, nawet jeśli większość uznaje je za absurdalne?
Gościniami Politkultury są pisarka i reporterka Ludwika Włodek oraz Maja Piskadło, dziennikarka Radia 357.

Kuba Benedyczak ogląda obecnie dwa seriale, których ścieżki dźwiękowe pulsują tętnem miast. Muzyka „Warszawianki” przeprowadza ulicami, stacjami metra, placami i klubami Warszawy, z którą mierzył się już niejeden muzyk. Dźwięki „The Bear” balansują między ADHD restauracji, w której pracują bohaterowie, a spokojem ulic Chicago po godzinach pracy.
Oprócz ścieżki dźwiękowej obu seriali, w dzisiejszych Pokoleniach 357 będziemy z utworu na utwór przenosić się do kolejnych miast. Nowy York, Sankt Petersburg, Freetown, Detroit, Wrocław… w zastępstwie Marcina Cichońskiego zaprasza Kuba Benedyczak

W lipcu czterech mężczyzn jechało przez centrum remontowanego Krakowa z prędkością 140 km/h, co skończyło się dachowaniem nad Wisłą i śmiercią wszystkich osób w wieku 20-24 lat. Kierowca miał we krwi 2,3 promila, czyli był po 6 piwach lub prawie pół litra wódki. Wypadek to najbardziej widowiskowy efekt kultury jazdy w drugim najbardziej usamochodowionym kraju w Unii Europejskiej, gdzie nawet na trzeźwo normalne jest siedzenie na zderzaku na autostradach, zajeżdżanie drogi, bójki na ulicach, a jak pokazują badania, sprawcy przestępstw drogowych nie czują się ani trochę winni. Ale który polityk rzuci wyzwanie tak potężnemu elektoratowi?

Kuba Benedyczak rozmawia z reportażystą Bartoszem Józefiakiem, autorem zbioru reportaży „Wszyscy tak jeżdżą”, w których opisuje wojnę kierowcy-rowerzyści, organizację nielegalnych wyścigów, jazdę po pijaku oraz najgłośniejsze polskie wypadki.

Wokalista niemieckiego zespołu Rammstein, Till Lindemann został oskarżony o wykorzystywanie seksualne fanek zespołu. Niezależnie od tego, czy jest winny, stworzył patologiczny system werbowania dziewczyn, by za kulisami uprawiać z nimi seks przed, w trakcie i po koncercie. Choć Rammstein to najpopularniejszy niemiecki zespół nie może jednak liczyć na pobłażliwe traktowanie. Prokuratura i policja z pewnością nie zatrzymają głośnego śledztwa, a niemieccy dziennikarze nie przestraszą się pozwów Lindemanna. Rammstein kontynuuje trasę koncertową, gromadząc tłumy na stadionie, wielu jednak zadaje pytanie, czy to nie ostatnia trasa w dziejach niemieckiego giganta metalu?

Kuba Benedyczak stara się ogarnąć muzykę młodziaków. A przynajmniej spróbuje w dzisiejszej audycji Chlebem i soulą, w której dokona przeglądu ostatnich 20 lat Open'era i połączy się z Mają Piskadło, obecną na festiwalu.

17 marca Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze wydał nakaz aresztowania Władimira Putina. Co prawda niszczy to mit nietykalnego przywódcy mocarstwa, ale nie oznacza, że uda się go osądzić na oczach świata. To symboliczny gest wskazania rosyjskich zbrodni przeciwko ludzkości, zaspokajający ludzką potrzebę sprawiedliwości.

Proces nad Putinem zwizualizowała ukraińska reżyserka Sasza Denisowa, która w Teatrze Polskim w Poznaniu wystawiła sztukę pt. „Haga”. To wariacja na temat tego, jak wyglądałby proces nad kremlowskimi dygnitarzami, gdyby trafili przed oblicze sądu w Hadze. Sporo tu Mrożka i Monty Pythona, ale też bólu i publicystyki.

O tym, jak wyglądałaby Haga nad Putinem, Kuba Benedyczak rozmawia z Agnieszką Lubomirą Piotrowską, tłumaczką i znawczynią teatru, która przetłumaczyła „Hagę” oraz prof. Lechem Nijakowskim, ekspertem ds. ludobójstwa i zbrodni przeciwko ludzkości.

Elon Musk to jeden z najbogatszych ludzi na świecie, współzałożyciel takich firm jak PayPal, SpaceX czy Tesla Motors. Jednak miliarder nie zadowala się zbijaniem fortuny, lecz przedstawia „wizjonerskie” projekty, które uratują ludzkość i naszą planetę. Rozbuchane ego i miłość własna każą mu wierzyć, że skolonizuje Marsa, zakończy wojnę w Ukrainie, zastąpi dziennikarzy i zwalczy dezinformację. Nie wszystko mu wychodzi - najważniejszy jest zysk jego firm, za to sporo zepsuł i wygłosił jeszcze więcej bzdur. Ale może tak odbierany był każdy wizjoner?
Kim tak naprawdę jest Elon Musk? Geniuszem czy pozbawionym empatii narcyzem, kreującym się na apostoła postępu?
Kuba Benedyczak rozmawia z amerykanistą Mateuszem Piotrowskim z Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych.

Muzyczne gwiazdy zachodniej popkultury nie chwalą się, że łapią tak zwane fuchy, występując na prywatnych imprezach - dla korporacji, biznesmenów, na weselach i przyjęciach. Tym bardziej nie chwalą się, gdy występują dla dyktatorów, oligarchów i koncernów państw autorytarnych. Zwłaszcza w Rosji, gdzie do wojny dla tamtejszych polityków i koncernów grali m.in. Guns N’Roses, Elton John, Red Hot Chili Peppers, The Killers, Deep Purple, Robbie Williams czy Mariah Carey.
Występy dla dyktatorów to w ogóle dość dobrze działający biznes. Jennifer Lopez śpiewała dla prezydenta totalitarnego Turkmenistanu, koszykarz Dennis Rodman uczestniczył w imprezach dyktatora Korei Północnej Kim Dzong Una, Kayne West rapował dla wnuka Nursułtana Nazarbajewa, Sting zagrał koncert dla córki zamordystycznego prezydenta Uzbekistanu.
Oczywiście wszyscy ci artyści mają usta pełne frazesów nt. demokracji, praw człowieka i wolności. Powinniśmy winić ich za chciwość i hipokryzję, czy sami na ich miejscu zrobilibyśmy to samo i zgarnęli miliony dolarów za odśpiewanie kilku szlagierów? O tym wszystkim Kuba Benedyczak rozmawia z dr. Maciejem Smółką z Instytutu Amerykanistyki i Studiów Polonijnych UJ.

5 kwietnia miną dwa lata, odkąd stworzyliśmy dla Was możliwość słuchania podcastów Radia 357. Przez ten czas w studiu B powstało 45 serii podcastów ekskluzywnych, a codziennie zapis kilkunastu godzin naszych audycji z radia na żywo także trafiał do biblioteki #Twoje357. Naszą codzienną pracę nad “drugim filarem” i nowe pomysły przy okazji święta podcastów, zaplanowanego na przyszłą środę, omówimy z Wami podczas jutrzejszego live’a.
Jako pierwsi wszystkiego się na ten temat dowiecie. Będzie oczywiście możliwość zadawania pytań. Spotkanie poprowadzi Olga Mickiewicz, a udział wezmą Zoriana Varenia, Kuba Benedyczak i Łukasz Dunaj. Serdecznie zapraszamy!

Lata 50. i 60. XX wieku były jednymi z najwspanialszych w historii muzyki, przynajmniej według autora podcastu "Co by było, gdyby..." Kuby Benedyczaka i jego gościa Daniela Wyszogrodzkiego. Obaj zastanawiają, czy historia muzyki mogła potoczyć się inaczej, gdyby nie było II wojny światowej i wojny w Wietnamie, gdyby nie zginął Kennedy, a jakiś policjant-rasista zabił Milesa Davisa? Jak wyglądałby świat bez beatlemanii? Czy gdyby panie i panowie z Klubu 27 wciągnęli o jedną kreskę mniej, to staliby się na kolejnych płytach cieniem samych siebie? Dlaczego punkowcy nie uratowali rocka, skoro mieli tak fajne nazwy kapel? I wreszcie czy Czesław Niemen miał szansę na zrobienie międzynarodowej kariery? To tylko wybrane zagadnienia, o których posłuchacie w ostatnim odcinku cyklu "Co by było, gdyby...".

Od początku lat 50. do rozpadu ZSRR ludzkości towarzyszył strach przed wybuchem wojny nuklearnej między dwoma wrogimi obozami: NATO pod wodzą Stanów Zjednoczonych i Układem Warszawskim kierowanym przez Związek Radziecki. Podczas obecnej wojny w Ukrainie, Władimir Putin regularnie straszy świat, odpaleniem głowic nuklearnych w kierunku Ukrainy i państw Zachodnich. W najnowszym odcinku rozmawiamy o tym, jak wyglądałby konflikt nuklearny w okresie zimnej wojny i obecnie oraz kto zwyciężyłby, gdyby doszło do wojny między USA z ZSRR.
Gościem jest dr Wojciech Lorenz z Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych, znawca kwestii militarnej rywalizacji mocarstw, autor książki „Odstraszanie. Strategia i polityka”, który jest regularnym uczestnikiem szczytów NATO.

Zmiana polityki covidowej w China, Marcin Przychodniak.
Minęło 100 dni protestów w Iranie, łączenie z Marcinem Krzyżanowskim i Beata Błaszczyk. Mateusz Kuźniewski, mistrzostwa, Leo Messi, religia futbolu, mistrzostwa w Katarze.

6 stycznia mija druga rocznica ataku na Kapitol w Waszyngtonie. Od tego czasu amerykańskie społeczeństwo pozostaje podzielone i co pewien czas padają pytania o przyszłość demokracji w tym kraju. Gościem audycji będzie Andrzej Kohut, autor książki "Ameryka: Dom podzielony".

W drugim odcinku podcastu "Co by było gdyby" o historiach alternatywnych Kuba Benedyczak rozmawia z prof. Hieronimem Gralą, wybitnym znawcą Rosji i byłym dyplomatą w tym kraju. Obaj zastanawiają się, co by było, gdyby Władimir Putin się nie urodził, został judoką albo nie stałby się prezydentem Rosji? Jak mogły inaczej potoczyć się losy tego kraju po rozpadzie Związku Radzieckiego, czy Rosja mogła być lepsza, gdyby Jelcyn przekazał władzę komuś innemu, aż wreszcie czy bez Putina doszłoby do inwazji na Ukrainę? Prof. Hieronim Gralla wie co mówi, ponieważ miał okazję oglądać na żywo Putina i całą kremlowską wierchuszkę w latach 90., gdy nie byli jeszcze nikomu znani, a także potem, kiedy przejęli Rosję.

Podcast o historii alternatywnej Kuba Benedyczak rozpoczyna od historii zamachu na World Trade Center w Nowym Jorku. 11 września 2001 roku doszło do czterech skoordynowanych ataków terrorystycznych na terytorium Stanów Zjednoczonych. Wszyscy znamy widok samolotów pasażerskich wbijających się w 110-piętrowe wieże World Trade Center w Nowym Jorku. Ale czy Ameryka była skazana na zamachy terrorystyczne? Co gdyby amerykańskie służby działały lepiej, a w Białym Domu zasiadał inteligentniejszy prezydent? Co gdyby Sowieci nie najechali wcześniej Afganistanu i nie powstałby nowoczesny terroryzm islamski? Gdyby wcześniej ktoś zabił bin Ladena i zlikwidował Al-Kaidę? I ostatecznie, czy nasz świat byłby lepszy bez zamachów z 11 września? Nie, pewnie nie. Ale z pewnością byłby inny. Gościnią pierwszego odcinka jest prof. Ludmika Włodek ze Studium Europy Wschodniej UW, autorka książki "Buntowniczki z Afganistanu". Cała seria dostępna pod adresem: https://radio357.pl/twoje357/audycje/co-by-byo-gdyby-tylko-w-twoje-357.

11 września 2001 roku doszło do czterech skoordynowanych ataków terrorystycznych na terytorium Stanów Zjednoczonych. Wszyscy znamy widok samolotów pasażerskich wbijających się w 110-piętrowe wieże World Trade Center w Nowym Jorku. Ale czy Ameryka była skazana na zamachy terrorystyczne? Co gdyby amerykańskie służby działały lepiej, a w Białym Domu zasiadał inteligentniejszy prezydent? Co gdyby Sowieci nie najechali wcześniej Afganistanu i nie powstałby nowoczesny terroryzm islamski? Gdyby wcześniej ktoś zabił bin Ladena i zlikwidował Al-Kaidę? I ostatecznie, czy nasz świat byłby lepszy bez zamachów z 11 września? Nie, pewnie nie. Ale z pewnością byłby inny. Gościnią pierwszego odcinka jest prof. Ludmika Włodek ze Studium Europy Wschodniej UW, autorka książki "Buntowniczki z Afganistanu".
[Odcinek dostępny dla wszystkich słuchaczy]

XX Zjazd Komunistycznej Partii Chin, czyli co dalej. Kuba Benedyczak rozmawia z Marcinem Przychodniakiem z Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych.

Można powiedzieć, że 7 października, dzień urodzin Władimira Putina, stał się świętem wolności i praw człowieka Europy Wschodniej. Norweski Komitet Noblowski ogłosił wtedy, że laureatami Pokojowej Nagrody Nobla 2022 zostali: białoruski opozycjonista Aleś Bialacki, rosyjska organizacja Memoriał i ukraińskie Centrum Wolności Obywatelskich.
Ale nie wszystkim werdykt łączący 3 post sowieckie kraje się podoba. Pojawiły się głosy, że komitet noblowski potraktował zbiorczo Rosję, Białoruś i Ukrainę. Że żadna organizacja z Rosji nie powinna otrzymać pokojowego Nobla. Aleksandr Gurjanow ze Stowarzyszenia Memoriał powiedział nawet na antenie Radia 357 (10 października w Ranku), że informację o nagrodzie przyjęto w jego organizacji z mieszanymi uczuciami: „nasza działalność nie była dość skuteczna, by powstrzymać wojnę i łamanie praw obywatelskich w Rosji. To nie jest nagroda wielce zasłużona dla rosyjskiego Memoriału. Rozumiemy to raczej jako wyraz solidarności”. O znaczenie tegorocznej pokojowej nagrody Nobla zapytamy Katarzynę Chimiak (Za Wolną Rosję), Marię Piechowską (Polski Instytut Spraw Międzynarodowych) i Pawła Usowa (Białoruskie Centrum Badań Europejskich).

Po rosyjskiej inwazji na Ukrainie wielu rosyjskich artystów zostało albo wygnanych z kraju albo uciekło, zdając sobie sprawę, że zagrożona jest ich wolność twórcza oraz osobista. W audycji sylwetki takich artystów: pisarz Dmitrij Głuchowski, aktora Masza Maszkowa, performerka Maria Alochina, reżyser Andriej Zwiagincew. Każde z nich ma swoją niepowtarzalną historię.
W dyskusji wezmą udział Paulina Baranowska z Centrum Dialogu Mieroszewskiego i Agnieszka Lubomira Piotrowska - tłumaczka literatury rosyjskiej i znawczyni teatru rosyjskiego.

Winston Churchil mówił, że ludzie nie powinni wiedzieć, jak się robi... parówki i politykę. Tymczasem dzisiaj niemal wszystko jest na wierzchu. Politycy chcą być jak gwiazdy pop i celebryci z social mediów. Zabiegają o uwagę wyborców, podlizują się elektoratowi wykorzystując wszystkie dostępne kanały. Co takiego robią, żeby osiągnąć pop wizerunek, jakim językiem się posługują? I ostatecznie czego elektorat powinien być świadomy, żeby nie nabierać się na te pop polityczne sztuczki.

„Królowa” to typ serialu, któremu życzymy jak najlepiej. W końcu miał być pierwszym w historii polskim filmem LGBTQ z prawdziwego zdarzenia. Wielu, szczególnie osoby nieheteronormatywne, miało nadzieję, że ukaże ich problemy, niełatwą polską codzienność, ale i marzenia. Niestety. Wspaniałe kreacje aktorskie do spełnienia tych nadziei nie wystarczyły. Serial okazał się odrealnioną i mocno lukrowaną historią, bardziej powielającą stereotypy o LGBTQ i Polakach, niż je zwalczającą. Ale może właśnie tak powinna wyglądać pierwsza tego rodzaju produkcja w Polsce? Może metoda małych kroków lepiej sprawdzi się w kraju konserwatywnym, gdzie większość społeczeństwa uważa, że osoby nieheteronormatywne nie powinny „afiszować się” ze swoją orientacją publicznie?
O niespełnionych przez „Królową” oczekiwaniach, o kinie LGBT oraz osobach nieheteronormatywnych w Polsce, porozmawiajmy w dzisiejszej „Politkulturze”. Kuba Benedyczak zaprosił do studia gości: Paulinę Okońską - absolwentkę filmoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim, współpracującą ze Stowarzyszeniem Filmowym FilmETER, prowadzącą audycje w Studenckim Radiu ŻAK Politechniki Łódzkiej; Bartosza Żurawieckiego - dziennikarza, krytyka filmowego, pisarza, jednego z założycieli Kampani Przeciw Homofobii.

Kilka dni temu obchodziliśmy 77 rocznicę zrzucenia bomby atomowej na Hiroszimę i Nagasaki. W wyniku obu eksplozji śmierć poniosło lub odczuło skutki promieniowania, ponad 400 tysięcy osób.
Myli się jednak ten, kto sądzi, że Japończycy byli wyłącznie narodem ofiar. Przed i w trakcie II wojny światowej dokonywali zbrodni ludobójstwa na Chińczykach i Koreańczykach. Nie mniejszych zresztą niż ZSRR i III Rzesza dokonywały w Europie.
Japończycy właściwie nigdy nie przepracowali swojej historii. Raczej spuścili na nią zasłonę milczenia, rozpoczynając budowę nowego państwa. Mocno zainwestowali w promocję swojego wizerunku, jako kraju wysokotechnologicznego i atrakcyjnego popkulturowo, a zarazem kultywującego starożytne tradycje, jak taniec, stroje i sztuki walki.
O tym, jaki stosunek mają do własnej historii Japończycy oraz dlaczego ich społeczeństwo i gospodarka znajdują się obecnie w kryzysie, Kuba Benedyczak porozmawia z japonistami - prof. Piotrem Kozłowskim ze Szkoły Głównej Handlowej oraz prof. Bartosz Wojciechowski z Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Prowadzenie: Kuba Benedyczak.

Jaki jest jest według Was najgorszy, polski film historyczny? Film „Smoleńsk” to spisek na życie prezydenta Lecha Kaczyńskiego. W filmie "Gierek", przeciwko towarzyszowi Edwardowi, spiskują amerykańscy banksterzy, twardogłowi generałowie oraz KGB. Co łączy oba filmy? Fakt, że są to produkcje zrealizowane za niskie budżety, które w efekcie przedstawiają alternatywną pato historię Polski. Trochę lepiej sytuacja wygląda w przypadku „Wałęsy, człowieku z nadziei” Andrzeja Wajdy, „Piłsudskim” Michała Rosa, filmach Pasikowskiego o Janie Nowaku Jeziorańskim i pułkowniku Kuklińskim oraz biografiach Jana Pawła II... ale nadal nie jest to wysoki poziom kinematografii.

Dzisiejsza publicystyka poruszy kwestie polskich filmów historycznych, a w zasadzie tego... że nie bardzo nam te filmy wychodzą. Przy produkcjach brytyjskich i amerykańskich wypadamy zdecydowanie blado. Dlaczego? O tym Kuba Benedyczak porozmawia w Politkulturze z publicystą i filmoznawcą Krytyki Politycznej - Jakubem Majmurkiem oraz profesorem historii Uniwersytetu Warszawskiego - Marcinem Zarembą.

Walka między Rosją a USA o Bliski Wschód. Prezydent Biden jedzie do Arabii Saudyjskiej, Putin spotyka się z przywódcami Iranu i Turcji. Na Bliskim Wschodzie powstają koalicje z czasów Zimnej Wojny, co jedynie utrudni obniżenie cen ropy naftowej.

W zastępstwie Marty Kuli audycję poprowadził Kuba Benedyczak.

Ma raka albo Alzheimera. Zwariował. Zostało mu maksymalnie 6 miesięcy życia.
Od wielu już lat, a od kilku miesięcy jeszcze bardziej intensywnie, myślimy, piszemy i słuchamy takich wieści o Putinie. Ale tak samo mówiło się o Hitlerze i Stalinie. A potem Fidelu Castro, Pol Pocie, Saddamie Husajnie oraz im podobnych...
I właściwie po co? Żeby zracjonalizować ich okrucieństwo? Okiełznać swój strach przed nimi? Nadać logikę ich nielogicznym decyzjom? A może to po prostu jedyne, co możemy zrobić tyranom u władzy - powiedzieć, że ich koniec jest bliski?
W wypatrywaniu śmierci Putina odbija się też naiwna tęsknota za sprawiedliwością oraz „zbrodnią i karą”. U Quentina Tarantino bękarty wojny zabiły Hitlera, a my chcemy żeby grupa komandosów lub ktoś z jego najbliższego otoczenia, pozbyli się Putina. Bo wtedy świat stanie się lepszy. Ale czy naprawdę się taki stanie?
Na te pytania poszukamy odpowiedzi w czwartkowym „Placu na rozdrożu”, w cyklu „Politkultura”. Kuba Benedyczak porozmawia z Tomaszem Stawiszyńskim, autorem bestsellerów „Co robić przed końcem świata” i „Ucieczka od bezradności”, który zajmuje się zjawiskami z pogranicza filozofii i psychoterapii. Gośćmi audycji będą również: koreanista Oskar Pietrewicz i znawca Bliskiego Wschodu - Karol Wasilewski.

Jeśli Iwan z Nowosybirska, Natasza z Irkucka, nie mówiąc o Jegorze z Czukotki, zechcą kupić samochód, dostaną nowiutką Ładę bez ABS-ów i poduszek powietrznych. Kopcącą jak komin fabryki. Dostaną, jeśli tylko podpiszą oświadczenie, że są świadomi „niższych standardów bezpieczeństwa”. Acha! I jeśli zaczekają na nią co najmniej kilka miesięcy - tak jak kiedyś Polacy na Malucha - bo produkcja aut osobowych w Rosji spadła o 97%.
Władimir Putin to geniusz strategiczny na wielu polach. Nie tylko zdewastował gospodarkę rosyjską, ale cofnął rosyjski przemysł motoryzacyjny o jakieś 40 lat. Nie trzeba chyba dodawać, że zachodnie, koreańskie i japońskie koncerny motoryzacyjny z Rosji uciekły? A problem z częściami wymiennymi staje się coraz większy…
O tym jaka przyszłość czeka rosyjski przemysł motoryzacyjny, w dzisiejszych Agentach ze Wschodu, opowiada Kuba Benedyczak

Kiedy powstała Politkultura w Radio 357, odcinek o The Wire miał być pewniakiem. Ale okazało się, że przez rok nie mogłem znaleźć amerykanistów, od spraw społecznych i politycznych, którzy oglądaliby The Wire. To dziwne, bo sam Barack Obama w czasie swojej prezydentury zaprosił twórcę serialu Davida Simona do Białego Domu, ponieważ uważał, że to nie tylko serial wszechczasów, ale bardzo wiele uczy się z niego o kraju, którym rządzi. Amerykańskie uniwersytety, w tym Uniwersytet Harwardzki, stworzyły z The Wire zajęcia. Dlaczego? Bo to Szekspir, Czechow i Dickens XXI wieku, tylko w pięciu sezonach.
W czerwcu obchodziliśmy 20. rocznicę serialu, a także premierę nowego serialu twórców The Wire, którzy wrócili do Baltimore. Miasto jest nasze to tyrada przeciwko skorumpowanym i brutalnym policjantom oraz wojnie narkotykowej. David Simon i George Pelecanos to twórcy systemowi, którzy na szerokim płótnie pokazują systemowe dysfunkcje polityki, edukacji, policji, dziennikarstwa. Nas wszystkich. Baltimore z The Wire i Miasto jest nasze, to Liverpool, Marsylia, Wrocław, Quebec i Hamburg. Ci sami bezradni nauczyciele próbujący powstrzymać przemoc w szkołach. Skorumpowani i brutalni policjanci oczyszczający ulice z dilerów i narkomanów. Dziennikarze chwytający tanią sensację, politycy goniący wyborców, ubodzy ścigający lepsze życie. Niekończąca się pogoń ich wszystkich tworzy zamknięty, doskonale reprodukujący system patologii. I tak jakoś się żyje. Rozmowa z Maćkiem Smółką o The Wire i Miasto jest nasze.

Kiedy oczy całego świata zwrócone są dziś na Ukrainę, Rosja zwiększa swoje wpływy w Afryce na niespotykaną dotąd skalę. Kreml wykorzystuje antyzachodnie nastroje narodów afrykańskich, które pamiętają działania europejskich kolonizatorów. Jednocześnie Afryka to kontynent bogaty w surowce naturalne, które mogą stać się też alternatywą dla Europy w zakresie importu ropy i gazu, do czego Rosja nie chce dopuścić.

Sądową batalię "Johnny Depp kontra Amber Heard" nazwano procesem dekady. Pewnie nikt nie wie, dlaczego publiczne pranie brudów toksycznego związku obojga aktorów było relacjonowane z większą dokładnością niż wojna w Ukrainie oraz śledziło je więcej osób niż w przypadku najlepszych seriali.
"Publika" natychmiast stworzyła przeciwne obozy, zakładając z góry, kto był w tym związku katem, a kto ofiarą.
Ostatecznie sympatia mediów i widzów przechyliła się w kierunku Johnny'ego Deppa... natomiast zdania są wciąż podzielone. Czy ideały akcji #metoo zostały zakwestionowane? Czy nastąpił zmierzch ikon popkultury - jako półbogów? Czy proces "Heard-Depp" ukazał prawdziwy obraz przemocy, manipulacji i uzależnienia w związkach? Jakie będą społeczne konsekwencje tego starcia?
Gośćmi Kuby Benedyczaka śa: Wojciech Malicki - autor książki: "Rozwód - poradnik dla mężczyzn", a także współpracownik portalu Facetpo40.pl; Dorota Minta - psycholożka, współprowadząca audycję "Polska na Kozetce".

Do końca czerwca 2026 roku w radach nadzorczych spółek i firm w Unii Europejskiej ma zasiadać 40% kobiet. Kuba Benedyczak rozmawia z Joanną Burnos, założycielką Leaderis Institut.

104 dzień rosyjskiej inwazji w Ukrainie. Trwają przymusowe deportacje Ukraińców z terenów podbitych w głąb Rosji. Wzrasta też liczba więźniów w rosyjskich łagrach - trafia tam wielu ukraińskich żołnierzy, polityków i pracowników administracji.
70 lat po śmierci Stalina i 30 lat po upadku Związku Radzieckiego, w Rosji nadal istnieją obozy pracy przymusowej, gdzie obok skazanych za najcięższe przestępstwa, trafiają najsłynniejsi więźniowie polityczni, tacy jak Michaił Chodorkowski, członkinie zespołu Pussy Riot, Aleksjiej Nawalny czy Siergiej Magnicki.
Dlaczego łagry dalej istnieją? Jak funkcjonują? Tym tematem zajmą się dzisiaj w „Placu na rozdrożu” Ernest Zozuń i Kuba Benedyczak. W cyklu Agenci ze Wschodu gościem będzie Aleksiej Fiediarow - autor książki „Człowiek, który siedział”, wdanej w tym roku przez Wydawnictwo Czarne.

Południowoafrykański duet Die Antwoord, którzy tworzą Yolandi i Ninja (na zdjęciach), od ponad 10 lat przebojem wdarł się na światowe salony, wielokrotnie będąc gwiazdą najważniejszych festiwali świata. Ich teledyski i muzyka ociekały przemocą, pornografią i rasizmem, ale pokazywanymi z przymrużeniem oka. Raczej śmieszyły niż oburzały żarty z religii, pedofilii i satanizmu. Mimo, że robili to biali muzycy z kraju, gdzie do połowy lat 90 obowiązywał system apartheidu, czyli segregacji rasowej.
Przeboje takie jak „Banana brain”, „I Fink U Freeky” czy „Enter the Ninja” kupowały zespołowi miłość publiczności. Po prostu traktowano ich jak utalentowanych freaków z dalekiego afrykańskiego kraju.
Do czasu kiedy Ninja został oskarżony o homofobię i molestowanie seksualne, a adoptowany syn Ninjy i Yolandi oskarżył ich o molestowanie, niewolnictwo i zmuszanie do satanizmu. Koncerty zespołu są obecnie odwoływane z programów festiwali muzycznych i wygląda na to, że ich historia stanie się opowieścią o bajkowym wzlocie i bolesnym upadku. W dzisiejszym Placu na rozdrożu porozmawiamy o Die Antwoord i kulturze Republiki Południowej Afryki z afrykanistami: Jędrzejem Czerepem (PISM, Collegium Civitas) i pisarzem Tadeuszem Michrowskim. Zaprasza Kuba Benedyczak.

Od początku rosyjskiej inwazji w Ukrainie padają postulaty, by skreślać Rosjan ze wszystkich dziedzin życia: nauki, dziennikarstwa, biznesu, kultury i sztuki. Aby zerwać z nimi kontakty, a nawet, by palić książki rosyjskich autorów. Tylko, co z Rosjanami, którzy opowiadają się przeciwko wojnie?
Czy powinniśmy zrywać kontakty z Rosjanami i całkowicie wyrzucić ich z naszego życia?

Skrajne ruchy polityczne stawiają na ostrzu noża najbardziej dzielące Polaków kwestie: migrację, aborcję, małżeństwa osób tej samej płci, religię. Nie istnieje wtedy płaszczyzna dialogu - wszystko jest albo czarne albo białe. Co gorsza, ich działacze, w imię swojej doktrynalnej prawdy, gotowi są na użycie przemocy fizycznej i psychicznej - zastraszania, hejtu, wykluczania, blokowania wydarzeń oraz publicznego ośmieszania, poniżania, pomawiania. Niektórzy używają też przemocy politycznej: walki z policją, demolowania ulic czy zamachów na osoby publiczne.
Pomimo odrażającej twarzy ekstremizmu politycznego, który także w polskiej historii doprowadził do wielu tragedii, trzeba zadać podstawowe pytanie: czego chcą skrajne ruchy polityczne w Polsce? Czy są tylko potworem-folklorem czy jednak czymś więcej - na przykład odzwierciedleniem konfliktów społecznych, ale też naszych snów o potędze i wyjątkowości? A może po prostu czynią z Polski normalny demokratyczny kraj, w którym istnieje miejsce na kontrolowane skrajności?
Na te pytanie poszukamy odpowiedzi wspólnie z profesorem Rafałem Chwedorukiem, politologiem specjalizującym się w ruchach społecznych i ekstremizmie politycznym (Uniwersytet Warszawski).
Kuba Benedyczak zaprasza do słuchania wszystkich normalsów, niezależnie od poglądów politycznych.

Gościem przeglądu wydarzeń międzynarodowych jest Wojciech Lorenz (PISM).

Jest takie rosyjskie słowo Победобесие (Pobiedobiesie) - będące połączeniem słów „zwycięstwo” i „szaleństwo” - które można przetłumaczyć, jako wojenną gorączkę zwycięstwa, tak często targającą Rosjanami.
Kiedy Władimir Putin podejmował decyzję o ataku na Ukrainę, zapewne właśnie tak wyobrażał sobie Paradę Zwycięstwa 9 maja - siebie, jako pijanego zwycięstwem wodza, oraz Rosjan - jako pijany zwycięstwem naród. Na szczęście okazało się, że rosyjska armia wcale nie jest jedną z najlepszych na świecie, ale stanowi zbieraninę zdemoralizowanych i okrutnych żołnierzy, kradnących z podbitych terenów stare pralki, deski klozetowe i używane gacie. W rezultacie stała się pośmiewiskiem , a jej głównodowodzący, jest coraz bardziej nerwowy i niepewny swojej przyszłości.
W cyklu „Agenci ze wschodu” porozmawiamy o tym, dlaczego rosyjska armia jest tak nieudolna oraz czy poniedziałkowa Parada Zwycięstwa jest zapowiedzią tego, co w przyszłości wydarzy się na Kremlu.
Kuba Benedyczak i Ernest Zozuń zapytają o to: dziennikarza i członka Fundacji Obrony Glasnosti Romana Sacharowa,
analityczkę z Polski Instytut Spraw Międzynarodowych - PISM, Anna Maria Dyner .

Polskie raperki często obrażają gusta obrońców dobrego smaku, ponieważ przeklinają, otwarcie rapują o swoich potrzebach seksualnych i rzucają wyzwanie starszym od siebie panom... tym samym stając się popkulturowymi nośnikami współczesnego feminizmu (czasem wbrew sobie).
Podobny proces przetoczył się przez się Stany Zjednoczone, od początku lat 90 wraz z trzecią falą feminizmu. W zdominowanym przez mężczyzn, mizoginistycznym i seksistowskim rapie, pojawiła się Mary J. Blige, a następnie Lauryn Hill, Missy Elliot... i nie było już odwrotu. Raperki wykorzystywały język ciała i przekazy swoich tekstów jako środek protestu, jednocześnie zachowując swoją kobiecość.
W Placu na rozdrożu porozmawiamy o tym, na ile raperki są nośnikami feminizmu i czy bezpośrednio angażują się w walkę o równouprawnienie kobiet?
Dziś wieczorem pytania zadaje Kuba Benedyczak. Odpowiada Marta Malinowska.

Papież Franciszek raczej nie zdaje egzaminu podczas rosyjskiej inwazji na Ukrainę. Wielokrotnie apelował o pokój, ale ani razu nie wskazał wprost kto jest katem, a kto ofiarą. Na swoim twitterze napisał o „nacjonalizmie jednego człowieka”, nie wymieniając go z nazwiska, potem wyraził współczucie dla „rosyjskich żołnierzy, biedaków”, a na koniec rzucił niewiele znaczące hasło:„Napawa mnie bólem, to co dziś się dzieje. Nie uczymy się. Niech Pan zmiłuje się nad nami, nad każdym z nas. Wszyscy jesteśmy winni!”. Mimo apeli Ukraińców nie odwiedził też żadnego z ukraińskich miast. Dla wielu papież Franciszek powtarza błąd papieża Piusa XII z okresu II wojny światowej, kiedy milczał wobec zbrodni hitlerowskich Niemiec.
Można ze smutnym przekąsem powiedzieć, że to i tak lepiej od Patriarchy Moskwy i Rusi, Cyryla, który poparł działania rosyjskich żołnierzy w Ukrainie, m.in. przekazując im złotą ikonę, mającą przyspieszyć ich zwycięstwo. Cyryl stwierdził również, że w Ukrainie po jednej stronie stanęli „zwolennicy parad gejów”, a po drugiej ich przeciwnicy, wspierani przez Rosję. O ile papież Franciszek zasmuca, o tyle patriarcha Cyryl przeraża.
O postawach kościoła katolickiego i prawosławnego w czasie wojny, porozmawiamy z dominikaninem o. Pawłem Krupą, który od 3 lat służy w zakonie dominikanów w Sankt Petersburgu, a wcześniej był dyrektorem Instytutu Tomistycznego.
Na czwartkowy „Plac na rozdrożu” zaprasza Kuba Benedyczak

O nadchodzącej drugiej turze wyborów we Francji Kuba Benedyczak rozmawia z dr. Aleksandrem Olechem (Instytut Nowej Europy).

W zastępstwie Ernesta Zozunia - Kuba Benedyczak.

Prowadzi Kuba Benedyczak

„Pozwalamy minimalnym dozom ulubionej substancji spływać wolniutko w kierunku przełyku. Chłonne ścianki z rozkoszą wchłaniają każdą cząstkę mocy. Moc jest z nami” - instrukcję picia wódki Janusza Gajosa z filmu Żółty Szalik, zna chyba każdy.
Jakie inne sceny z polskich filmów, poruszających temat alkoholizmu, najbardziej zapadły Wam w pamięci? A może lepiej radzi sobie z takimi tematami zagraniczne kino?
Polscy twórcy wielokrotnie podchodzili do tematu alkoholizmu, zazwyczaj wybierając formę krzywego zwierciadła zamiast refleksji. W znacznej mierze stało się tak za sprawą scenariuszy Jerzego Pilcha i jazdy bez trzymanki, jaką zafundował obraz „Pod mocnym aniołem”. Wyjątek od tej reguły stanowiły obrazy takie jak „Wszyscy jesteśmy Chrystusami” Marka Koterskiego czy „Powrót do tamtych dni”, gdzie Maciej Stuhr wciela się w rolę ojca-alkoholika na początku polskiej transformacji. W rodzinach z problemem alkoholowym żyje około 4 milionów Polaków, z czego połowa to dzieci. Reprodukuje to przemoc, samobójstwa, biedę i depresje, a śmiertelność powodowana alkoholem przewyższa śmiertelność z powodu gruźlicy, HIV/AIDS i cukrzycy. Być może forma krzywego zwierciadła jest mechanizmem obronnym przed bolesnym tematem alkoholizmu.
O tym dlaczego w jaki sposób polskie filmy ukazują alkoholizm i dlaczego nadal wstydzimy przyznać się, że każdy z nas posiada choćby jednego alkoholika w rodzinie, Kuba Benedyczak rozmawia z Anną Wiechcińską-Szymańską, specjalistką przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz psychoterapii uzależnień z Niebieskiej Linii
oraz Bohdanem Tadeuszem Woronowiczem, założycielem Służby Krajowej Anonimowych Alkoholików w Polsce i autorem książek nt. uzależnień.

Ostatnie kroki podjęte przez władze na Kremlu powodują że Rosja zmienia się z, dotąd, państwa autorytarnego w totalitarne.
Całkowita kontrola nad informacja. Ograniczenia dotyczące manifestacji i sformatowanie gospodarki na tory wojenne. Czy społeczeństwo, które zawsze mówiło „i to przeżyjemy ” przeżyje to i nie zwątpi w swojego prezydenta? Czy propaganda nakarmi ich umysł na tyle by żołądki także dały radę? O obecnej sytuacji w Rosji dyskutują Ernest Zozuń i Kuba Benedyczak.

Po inwazji na Ukrainę, Kreml wprowadził w Rosji dyktaturę wojskową. Służby bezpieczeństwa zorganizowały masowe aresztowania i represje, zamknęły wszystkie niezależne media i wprowadziły cenzurę wojenną. Rozpoczęła się również masowa emigracja wykształconych Rosjan - prawdopodobnie ojczyznę opuściło już kilkadziesiąt tysięcy osób.
Niektórzy porównują obecną Rosją z państwem Lenina po zwycięstwie rewolucji bolszewickiej. O obecnej sytuacji w Rosji dyskutują Ernest Zozuń i Kuba Benedyczak.

Od początku rosyjskiej inwazji na Ukrainę, zahipnotyzowani śledzimy działania wojenne. Kiedy przychodzi prawdziwa wojna, tak blisko naszych granic zaczynamy być przerażeni. Mimo to kochamy oglądać kinowe przeboje na temat wojny, nie odrywając wzroku od wybuchającego budynku, czy urwanej ręki wspomnianego żołnierza. Pewnie to lepsze niż prowadzenie wojny, ale chyba niewiele dobrego mówi o człowieku.
Czy relacje mediów, filmy wojenne i teledyski przygotowały nas na to, co obecnie oglądamy w Ukrainie? Czy stworzyły w naszych umysłach realny obraz konfliktu zbrojnego?
Gośćmi Kuby Benedyczaka są prof. Lech Nijakowski oraz Piotr Pogorzelski z Radia 357.

Wojna w Europie? Wkroczenie wojsk do republik? Operacja pokojowa? Agresja na Ukrainę? Dziś padło wiele nazw. Dotarło wiele informacji. Przez cały dzień dbaliśmy o to, żeby każde słowo było rzetelne i nie niosło za sobą przekłamań. Rosyjskie wojska są na terytorium Ukrainy i prowadzą działania militarne. Zagrożona jest suwerenność i integralność terytorialna naszego wschodniego sąsiada. Środowisko międzynarodowe reaguje jednoznacznie - będą najtwardsze sankcje w historii.
W specjalnym wydaniu „Placu na rozdrożu” Kuba Benedyczak i Ernest Zozuń podsumowują dzień - dzień grozy, bólu, lęku, smutku i złości.

Gościem Popołudniówki 357 jest Arleta Bojke, dziennikarka, autorka książki "Władimir Putin. Wywiad, którego nie było".

Protest przed rosyjską ambasadą w Warszawie obserwował Tomasz Jeleński

Niemcy wstrzymują zatwierdzanie Nord Stream 2, Joe Biden za chwilę wygłosi orędzie w Białym Domu, Facebook wypuszcza nakładkę na zdjęcia profilowe z flagą Ukrainy... wszystko w reakcji na wczorajsze uznanie przez Władimira Putina niepodległości Donieckiej i Ługańskiej Republiki Ludowej.
To poważny krok wprzód w kwestii planowanej inwazji na Ukrainę. W nocy polskiego czasu rozpoczęto „wysyłanie sił pokojowych”.
Czy to jedyny krok, czy to dopiero początek marszu? Zastanawiają się Kuba Benedyczak i Ernest Zozuń, którzy poprowadzą specjalne wydanie audycji „Agenci ze wschodu”, poświęcone sytuacji we wschodniej Ukrainie.

Rosjanie od wielu lat utrzymują konfliktową sytuację w niektórych regionach w państwach poradzieckich: Naddniestrze, Osetia, Abchazja, Górski Karabach, wreszcie Wschód Ukrainy. O tym, jak żyją ludzie w sytuacji ciągłej niepewności. Kiedy regiony używane są przez Rosję do szantażu. I do jakich metod potrafi posunąć się Kreml.

O tym czy polska mafia była koniecznym czynnikiem polskiej transformacji ustrojowej i początków kapitalizmu i o kulturze, w której wraca jej temat.

Gośćmi audycji są Piotr Pytlakowski z Tygodnika Polityka i Marcin Klimkowski z Radia 357.

Gorąco na wschodzie Europy. Rosja zgromadziła na granicy z Ukrainą 120 tysięcy żołnierzy i ciężki sprzęt wojskowy. Jednocześnie zażądała od Stanów Zjednoczonych, by ograniczyły swoją obecność militarną i polityczną w Europie Wschodniej, między innymi, aby wycofały swoje wojska z Polski. Tym samym Kreml chce ustanowienia swojej strefy wpływów w naszym regionie świata. Jaki jest cel działań Rosji wobec Ukrainy, UE i NATO?

Był rok 1999. Kuba Benedyczak właśnie rozpoczął naukę w XVII Liceum Ogólnokształcącym im. Agnieszki Osieckiej we Wrocławiu. W tym samym roku, w Stanach Zjednoczonych zorganizowano festiwal Woodstock ’99...

Zebrał większość muzycznych idoli ówczesnych licealistów. Niestety, Woodstock’99 nie okazał się festiwalem miłości i pokoju. Doszło do rozruchów i podpaleń. Na scenie dominowały mocne brzmienia Limp Bizkit, Rage Against The Machine i Metalliki. Narkotyki można było kupić za 4 dolary, za to dla 400 tysięcy uczestników zabrakło wody, jedzenia i toalet. Molestowane wtedy nastolatki do dziś zgłaszają się do fundacji pomagającym kobietom. Festiwalowe wydarzenia pokazuje film dokumentalny HBO Max pt. „Woodstock 99. Pokój, Miłość i Agresja”.
Czy na przełomie stuleci nastolatki uśmierciły muzykę? Czy na przebieg festiwalu miała wpływ agresywna muzyka białych facetów w czapkach baseballowych noszonych tyłem? Być może na scenie Woodstocku zabrakło kobiet? A może nie były to wcale takie spokojne i piękne czasy, jak opisują to twórcy dokumentu HBO? Najważniejsze pytanie jednak brzmi: czy i czym obecna scena muzyczna i festiwale różnią się od Woodstock’99?

Kuba Benedyczak porozmawia o tym z Marcinem Cichońskim i Bartkiem Chacińskim z Tygodnika Polityka.

Na przełomie grudnia i stycznia przez Kazachstan przeszły największe w historii tego państwa protesty krwawo stłumione przy udziale wojsk rosyjskich. Jaka przyszłość czeka Kazachstan i co planuje wobec tego bogatego w surowce kraju Rosja?

Rośnie liczba celebrytów, których kojarzymy z wsiadaniem za kierownicę w stanie nietrzeźwości lub bez prawa jazdy. Byli też tacy, którzy poza kolejką, niemal jako pierwsi, zostali zaszczepieni. Śmiech wywoływały tezy o tym, jakoby pandemia skazała ich na życie w niedostatku.
Kontrowersje to stały element życia celebrytów. Mata i McDonalds, Edyta Górniak i pieśni patriotyczne, i tak dalej, i dalej. A to wszystko spotykające się z uwagą tabloidów, a co za tym idzie, Polaków.
W „Politkulturze” gośćmi Kuby Benedyczaka są profesorowie Wiesław Godzic i Piotr Siuda.

W grudniu Władimir Putin odwiedził Indie i spotkał się z szefem tamtejszego rządu. Oba kraje podpisały szereg umów regulujących współpracę, przede wszystkim handlową i zbrojeniową. Indie będą produkowały karabinki AK-203, Rosja dostarczy systemy rakietowe S-400. Co to oznacza dla reszty świata?

O aktualnej sytuacji politycznej w Hongkongu, w ostatnim Radiu Świat tego roku, Kuba Benedyczak rozmawia z prof. Marcinem Jacoby z Uniwersytetu SWPS

O aktualnej sytuacji politycznej w Rosji Kuba Benedyczak rozmawia z Agnieszką Legucką z PISM

"Agenci ze Wschodu" zazwyczaj rozbierają na czynniki pierwsze to, co w Rosji dla nas inne, dziwne, niepokojące. Tym razem jednak Kuba Benedyczak zapyta swoich gości, za co kochają Wschód.

W zastępstwie za Ernesta Zozunia segment "Popołudniówki" o wydarzeniach międzynarodowych prowadzi Kuba Benedyczak - tak będzie do końca roku 2021.

Co memy mówią o nas, naszym stosunku do świata, polityki i polityków?
Czy politycy sami piszą najlepsze memy, a ich twórcy niewiele już muszą robić?
Co byśmy zrobili gdyby polityk usiadł obok nas w pociągu?
W "Placu na rozdrożu" rozmawiamy o politycznej satyrze w internecie, zaprasza Kuba Benedyczak.
Gość: Michał Marszał, admin profili Tygodnika NIE

"Agenci ze Wschodu": rosyjska prokuratura zażądała likwidacji Stowarzyszenia Memoriał - organizacji zajmującej się historią Związku Radzieckiego i prawami człowieka.

Wielkie pieniądze, przemyt, świat narkotykowych bossów. Czy popkultura przedstawia międzynarodowy handel narkotykami zgodnie z rzeczywistością?

"Politkultura": wielkie pieniądze, przemyt, świat narkotykowych bossów. Czy popkultura przedstawia międzynarodowy handel narkotykami zgodnie z rzeczywistością?

Zbliża się 15. Festiwal Filmów Rosyjskich Sputnik. Jakie jest nowe kino rosyjskie? Co warto obejrzeć?

"Politkultura" tym razem o celebrytach w pomocy humanitarnej. Czy ich obecność faktycznie pomaga sprawie? A może to tylko element wielkiego, międzynarodowego przemysłu, którego osią jest pomoc humanitarna?

Jak popkultura opowiada o tym, co nigdy nie powinno się wydarzyć? Narodziny zła, nienawiść i ludobójstwo w muzyce i filmie

Agenci ze Wschodu: w 1991 roku Ukraina uzyskała niepodległość. Jaki jest bilans trzydziestu lat niezależności?

Cykl "Agenci ze Wschodu": audycja o puczu moskiewskim, którego rocznicę wkrótce będziemy obchodzić. Pucz stanowił próbę powstrzymania rozpadu systemu komunistycznego w Związku Radzieckim, który borykał się wtedy z ogromnym kryzysem ekonomicznym. W jego efekcie do władzy doszedł Borys Jelcyn.

Przebój „Gangnam style” rapera PSY (podobieństwo do Kima przypadkowe) zapowiedział światową ofensywę k-popu i rozpoczął światową modę na Koreę Południową. „Parasite” to pierwszy nieanglojęzyczny film, który zdobył główną statuetkę Oscara. Jego reżyser Bong Joon-ho pokonał Martina Scorsese i Quentina Tarantino, a “Parasite” stał się globalnym manifestem na temat nierówności współczesnego kapitalizmu. Tylko że sukcesom Korei Południowej towarzyszą wykańczający system pracy i edukacji, tragiczna historia oraz sąsiedztwo Korei Północnej. O tym wszystkim Kuba Benedyczak i jego goście – dr Oskar Pietrewicz i prof. Marcin Jacoby w kolejnym wydaniu Politkultury.

Sekcja gimnastyczna ze Wschodu stanęła na głowie i przygotowała audycję olimpijską. A w niej odpowie na pytania: Dlaczego utwór ,,Nas nie dogoniat" zespołu Tatu stał się hymnem rosyjskich olimpijczyków? Dlaczego rosyjscy szpiedzy podmieniali próbki moczu swoich sportowców? Dlaczego prezydent Białorusi straszy, że powsadza sportowców do więzienia jeśli nie przywiozą żadnych medali? A do tego seksowni zapaśnicy z Turkmenistanu. Zapraszają Ernest Zozuń i Kuba Benedyczak.

Przyjrzymy się, jak pornografia przeniknęła do popkultury i polityki. Zastanowimy się dlaczego feministki nie lubią porno oraz co ma pornografia do poprawności politycznej, rasizmu, patriarchatu i religii.

Niektórzy zastanawiają się, czy Anglikom odbiło, że w XXI wieku płacą podatki na coś tak absurdalnego, jak rodzina królewska. Najdosadniej zapytali o to chłopcy z Sex Pistols, gdy w utworze „God Save the Queen” nazwali Elżbietę II faszystką, wywołując narodowy skandal. O tym rozmowa z Piotrem Stelmachem. Nieco bardziej stonowany obraz monarchii przedstawia serial The Crown. Mimo to wielu Anglików nazywa go fake newsem i trolllowaniem rodziny królewskiej. Opinii na ten temat zasięgniemy u Dariusza Rosiaka, autora książki „Oblicza Wielkiej Brytanii”. Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o pato-rodzinie z Buckingham Palace, ale baliście się zapytać.