W trybie czuwania

Ratowanie życia jest dla nich codziennością. Nawet przy nagrywaniu tych rozmów, bez przerwy wpatrywali się w jezioro. Żeby zawsze być gotowym. Cisza, spokój… i akcja! Do łódki dobiegają w kilka sekund.
Nie liczą już, ile osób udało im się uratować z wody. Często pamiętają jednak tych, którym pomóc nie zdążyli. „Najgorsze są rzeczy pozostawione na brzegu… klapki, plecak, kawałek czyjegoś życia” - opowiada jeden z ratowników wodnych, który na co dzień działa w Legionowskim Wodnym Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym.
W głowie pojawiają się wtedy pytania: może mogłem dopłynąć szybciej? Może gdybym zanurkował pięć metrów dalej? Co mogłem zrobić inaczej, żeby zdążyć Są też obrazy, której najczęściej powracają w snach.
To będzie historia o ludziach, którzy chcą pomagać. Ale też o radości, zaufaniu i współpracy międzypokoleniowej.