Łukasz Błąd

W dzieciństwie kulałem się ze śmiechu oglądając slapstikowe komedie i programy Tey’a, znałem na pamięć szpitalny program Bohdana Smolenia, a później odkryłem Latający Cyrk Monty Pythona i kabaret Potem. Właśnie – kabaret – słowo klucz do mojego jestestwa (ale słowo, co nie?). Na studiach miałem już swój, z castingu do składu wyłoniłem małżonkę, o satyrze w kabarecie napisałem doktorat a jednym i drugim zajmuję się w radiu już ćwierć wieku (dziadersko brzmi, co nie?). Zbieram też wszystko, co związane z kabaretem: afisze, ulotki, nagrania, rekwizyty, satyryczną prasę. Na co dzień prowadzę klub studencki i jestem wykładowcą akademickim podzielającym przekonanie jednego z wybitnych profesorów, że uniwersytet bez kabaretu, to dopiero jest kabaret. W Radiu 357 grasuję we wtorkowych porankach przypominając, że Latka Lecą. I jeszcze zdradzę swoją wielką tajemnicę (czad, co nie?) – otóż moim marzeniem jest… ADMIN: autor przekroczył dopuszczalny limit znaków.