Powiedz mi, kim jesteś

Swoją przyszłą żonę rozpoznawał po tym, że dzwonił do niej i patrzył, która kobieta w parku wyjmie z torebki telefon. Wcześniej, jak tylko się poznali, uprzedził Anię: „Słuchaj, kiedy się spotkamy kolejny raz, to ja ciebie nie rozpoznam. Nie miej mi tego za złe”. Od dziecka wiedział, że różni się od kolegów i koleżanek klasy. W teatrze nie potrafił rozpoznać twarzy własnej
Miał 29 lat, kiedy w Instytucie Neurologii Poznawczej w Londynie usłyszał diagnozę. Przeglądał zdjęcia znanych osób i starał się je rozpoznać. Bezskutecznie. Na zdjęciu nie rozpoznał nawet twarzy lekarza siedzącego naprzeciwko. Usłyszał wtedy po raz pierwszy  “to prozopagnozja”.
 
– Wyobraź sobie, że każda twarz jest taka sama. I że nigdy nie wiesz, kto stoi naprzeciwko. Ktoś zachował się agresywnie, ale po minucie nie jesteś w stanie rozpoznać tej osoby – opowiada Paweł, bohater reportażu Agnieszki Szwajgier.
Wiele osób wciąż twierdzi, że nie ma czegoś takiego… że coś sobie wymyślił. „Paweł niepełnosprawny? Przecież niepełnosprawna jest osoba na wózku albo z białą laską. Przecież on wygląda normalnie.” Albo inni:” A może wariat, a może osoba niegodna zaufania? Skoro mi nie patrzysz w twarz, to może mnie chcesz oszukać albo chcesz coś ukryć?”
O tym jak żyć, kiedy każda twarz jest taka sama – w reportażu Agnieszki Szwajgier „Powiedz mi, kim jesteś”.