Dawniej niż wczoraj

Wyobraźcie sobie niewielką kartkę papieru – zaledwie 10 x 13 cm – pokrytą delikatnym brązowym atramentem. Papier, który najprawdopodobniej sam Chopin dotykał ręką, może wręcz pisał na nim w paryskich kawiarniach, w latach 1830-1835.. Co kryje się w tych kilku nutach zapisanych w stylu brillant?

Odnalazł się fragment prawdopodobnie zaginionego walca Chopina – utworu, który być może traktował jak osobisty prezent dla bliskiej osoby, pewien niekompletny szkic, prostą muzyczną myśl. Zaskakuje fakt, że na tej kartce pojawia się palcowanie... w tak krótkim i prostym dla pianisty fragmencie. Do tego powtarzający się nieco banalnie dźwięk "a". Brak dedykacji i podpisu dodaje temu utworowi jeszcze więcej tajemniczości. Kim był adresat tego muzycznego drobiazgu? Pianistą amatorem czy kimś bliskim, kto nie musiał potrzebować podpisu Chopina?
Tego na razie się nie dowiemy. Ale może to sam Fryderyk rzuca nam muzyczny znak zza wieków...?